Monika Jerzyk
Virginia Satir
Pracuję z diadami rodzic – niemowlę oraz rodzinami na wczesnym etapie rodzicielstwa. Pomagam im w tworzeniu bezpiecznej więzi z dzieckiem oraz adaptacji do nowych wyzwań.
Wspieram również osoby dorosłe w kontekście indywidualnym w drodze ku lepszemu radzeniu sobie. Tworzę bezpieczną przestrzeń do rozmów terapeutycznych. Pielęgnuję w sobie postawę opartą na szacunku do trudności doświadczanych przez klientów.
Jestem pedagożką specjalną, absolwentką Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (2005), psychoterapeutką w trakcie szkolenia.
W Wielkopolskim Centrum Terapii Par i Rodzin prowadzę psychoterapię diady rodzic – niemowlę, psychoterapię osób dorosłych oraz Wideotrening Komunikacji (VIT).
Pomagam osobom w doświadczeniu depresji, żałoby, straty, rozstania, poszukującym dobrostanu w życiu, doświadczającym trudności w okresie ciąży i połogu, wczesnego rodzicielstwa, rodzicielstwa w obliczu niepełnosprawności dziecka, poszukującym lepszego rozumienia siebie, pragnącym uporządkować swoje relacje, doświadczającym pogorszenia jakości życia. Wspierając osoby dorosłe skupiam się na zasobach oraz zmianie pożądanej przez klienta, umiejscowionej w jego najbliższej przyszłości. Pracując na rzecz klienta uwzględniam założenia podejść systemowych. Bliska jest mi postmodernistyczna uważność na język, którego używam oraz szacunek dla narracji klienta podczas współtworzonych rozmów terapeutycznych. W procesie terapeutycznym powrót do przeszłości traktuję jako użyteczny, niekiedy istotny czynnik zmiany umiejscowionej w przyszłości. Działając na rzecz klienta posługuję się także teorią i praktyką Porozumienia bez Przemocy Marshalla Rosenberga. Podejmuję się prowadzenia terapii dla użytkowników AAC.
Wspierając rodziców w procesie adaptacji do wczesnego rodzicielstwa oraz w budowaniu bezpiecznej więzi z ich dzieckiem, pracuję w oparciu o założenia psychoanalitycznie zorientowanej psychoterapii relacji rodzic – niemowlę (Parent – Infant Psychotherapy).
Pierwszych 12 miesięcy życia to niezwykle istotny okres dla rozwoju dziecka. Niemowlę nie zna słów.
Jednak od pierwszych chwil życia jest gotowe na kontakt i nieustannie informuje o swoich potrzebach i uczuciach. Jego życie składa się z wielu kluczowych dla rozwoju interakcji z rodzicami, których istotą są przewidywalne odpowiedzi opiekuna. To te przewidywalne i dostrojone reakcje rodziców tworzą podwaliny dla bezpiecznego stylu przywiązania, które jest istotne z perspektywy jego dalszego wczesnodziecięcego, nastoletniego i dorosłego życia.
- czujesz przytłoczenie nową sytuacją,
- odczuwasz obniżony nastrój,
- nie masz energii i chęci do zaspokajania potrzeb dziecka,
- masz poczucie, że nieadekwatnie opiekujesz się dzieckiem,
- czujesz bezradność i bezsilność w kontakcie z dzieckiem,
- masz wrażenie, że nie rozumiesz swojego dziecka, np. nie rozpoznajesz, kiedy jest głodne czy
nasycone, - nowa sytuacja w rodzinie wywołuje napięcia i konflikty co utrudnia budowanie relacji z
dzieckiem, - nie odczuwasz przyjemności w kontakcie z dzieckiem.
Rodzicu, jeśli Twoje niemowlę:
- często płacze i trudno je ukoić,
- słabo reaguje na otoczenie,
- nie szuka bliskiego kontaktu z najbliższymi opiekunami,
- jest niezainteresowane zabawą i poznawaniem świata,
- ma trudności z przyjmowaniem pokarmu i/lub regulacją rytmu snu i czuwania.